This project is a collaboration between:
- Artist: Shuktara Momtaz, Student Vakoverschrijdend Atelier SLAC/Beeldende Kunst
- Scientist: Sylvia Wenmackers, Centrum voor Logica en Analytische Wijsbegeerte KU Leuven
(English version below)
Hokjesdenken
Dit object verbeeldt de gedachte “Ondanks de chaos rond me, leef ik best”. Die serene levenshouding wordt verbeeld door de blauwe tinten binnenin het object. Omdat het individu de wereld om zich heen niet of nauwelijks kan veranderen is de buitenkant onbewerkt gebleven.
Terwijl chaos op emotioneel vlak een negatieve bijklank heeft, speelt het begrip voor natuurkundigen een positieve rol: het helpt verklaren hoe deterministische systemen praktisch onvoorspelbaar gedrag kunnen vertonen.
Mensen beoordelen elkaar vaak op basis van uiterlijke kenmerken. Dat hokjesdenken werpt schaduwen op ons leven. Bovendien herhalen de processen van discriminatie zich op verschillende niveaus: van individuele tot institutionele contacten.
Die schaalonafhankelijkheid wordt getoond in de zijvlakken van de kubus. Die vormen ontstaan door dezelfde opdracht (‘haal in het midden een vierkant weg’) op steeds kleinere schaal te herhalen. Als dat oneindig vaak herhaald wordt, ontstaat er een fractal, een meetkundige figuur die nauw samenhangt met het begrip chaos.
Pigeon-holing
This object embodies the thought “Despite the chaos around me, I live fine”. The serene attitude is symbolized here by the blue shades inside the object. Since the individual can change little about the surrounding world, the exterior has been kept unaltered.
While chaos is usually experienced as negative on an emotional level, the concept plays a positive role for physicists: it helps to explain how deterministic systems can be unpredictable in practice.
People categorize each other based upon external characteristics. This pigeon-holing casts it shadow over our lives. In addition, similar processes are repeated at different levels: from individual to institutional contacts.
That all-encompassing characteristic is represented on the sides of the cube. The patterns arise by repeating the same rule (‘remove the middle of a square’) at ever smaller scales. Repeated infinitely, a fractal emerges: a geometric figure, closely connected to the concept of chaos.
PiLoT Leuven 